απόκοτος

απόκοτος: -η, -ο (Μ ἀπόκοτος, -η, -ον)

Ι. τολμηρός, ριψοκίνδυνος

νεοελλ.

1. θρασύς, ελευθερόστομος

2. δραστήριος, γρήγορος

μσν.

το ουδ. ως ουσ. το θάρρος, η παλληκαριά

II. επίρρ. ἀπόκοτα

μσν.- νεοελλ.

χωρίς δισταγμό, με θάρρος

νεοελλ.

γρήγορα.

[ΕΤΥΜΟΛ. Πιθ. < απο-* + αρχ. κότος «οργή» ή < απο-* + μσν. κότ(τ)ος («κύβος») > κοτ(τ)ώ «κυβεύω, διακυβεύω, διακινδυνεύω, τολμώ»].

Игры ⚽ Нужна курсовая?

απόκοτος, -η — ο παράτολμος, θρασύς: Δεν πίστευα πως θα δειχνόταν τόσο απόκοτος … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
αποκοτιά — η (Α ἀποκοτιά) τόλμη, θάρρος νεοελλ. θρασύτητα. [ΕΤΥΜΟΛ. < αποκοτώ ή < απόκοτος] … Dictionary of Greek
αποκοτώ — κ. άω (Μ ἀποκοτῶ, άω) [απόκοτος] 1. τολμώ 2. αποτολμώ, επιχειρώ … Dictionary of Greek
απόκοτα — επίρρ. βλ. απόκοτος … Dictionary of Greek
κότος — κότος, ὁ (Α) διαρκής οργή, έχθρα, μίσος, μνησικακία («ὅ τοι κότον ἔνθετο θυμῷ», Ομ. Οδ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Η λ. ανάγεται πιθ. σε θέμα κοτεσ ουδ. ουσ. (*κότος, το), πρβλ. κοτέσ σασθαι (αόρ. τού κοτέω), οπότε συνδέεται με κελτικές και… … Dictionary of Greek

Academic Dictionaries and Encyclopedias